Hof van beroep Brussel 9 september 2019, IEFbe 3505; rolnr. 2016/AR/1870 (Glenn Sestig Architects tegen Roell Diamonds & Jewels) Glenn Sestig Architects heeft voor Juwelier Slaets een winkelinrichting ontworpen die uiteindelijk niet door Slaets is gerealiseerd. Door een zevental foto's is dit ontwerp van de juwelierszaak publiek toegankelijk gemaakt op de website van Glenn Sestig Architects. Roell Diamonds & Jewels is ook een juwelierszaak en maakt sinds de verhuizing naar een groter winkelpand volgens Glenn Sestig Architects inbreuk op haar auteursrecht, vanwege de omstandigheid dat de nieuwe winkelinrichting volgens Glenn Sestig Architects is nagemaakt van haar eerder niet gerealiseerde ontwerp voor Juwelier Slaets. De vorderingen van Glenn Sestig Architects die berusten op het niet-ingeschreven Gemeenschapsmodel falen. Ook ten aanzien van het auteursrecht slagen deze vorderingen niet, gezien het hof geen auteursrecht uit hoofde van Glenn Sestig Architects vaststelt. De vorderingen van Glenn Sestig Architects worden dus verworpen.

Inhoudsopgave van BMM Bulletin 2-2022. Het BMM Bulletin wordt in opdracht van de Beneluxvereniging voor Merken- en Modellenrecht uitgegeven door uitgeverij deLex en verschijnt drie maal per jaar.

REDACTIONEEL • DE LA RÉDACTION
Internet en merk • Marques et internet I Maarten Rijks en Marjolein Driessen

I N T E R N E T   E N   M E R K   •   M A R Q U E S   E T   I N T E R N E T
From the offline world to the online world: Diversification of uses likely to infringe trade mark rights. An overview of recent
Belgian case law I Sophie Lens
Platformaansprakelijkheid in het Benelux-merkenrecht I Margot van Gerwen
Internationale bevoegdheid in merkenzaken – overwegingen voor het aanpakken van online merkinbreuk I Manon Rieger-Jansen

Hof van beroep Gent 25 september 2019, IEFbe 3503; rolnr. 2017/NT/998 (Lego tegen X) X heeft een partij namaakhorloges van het merk Lego geïmporteerd, waarvoor hij is opgepakt. Op strafrechtelijk gebied heeft X dan ook tien maanden cel en een geldboete voor het importeren van de nepproducten gekregen. Het hof stelt in hoger beroep vast dat na het aangetekende hoger beroep, het een jaar heeft geduurd voordat partijen aanwezig konden zijn bij de inleidingszitting. Hierdoor oordeelt het hof dat er sprake is van niet-verantwoorde vertraging bij behandeling van deze zaak, waarmee het hof rekening houdt inzake de strafoplegging. Ook is X in eerste aanleg veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding aan Lego. Deze veroordeling wordt bevestigd het hof. De nadruk wordt gelegd op het licentieprogramma van Lego en het niet toegestaan gebruik van diens merk.

Hof van beroep Gent 30 juni 2022, IEFbe 3525 (X tegen Y). Zie eerste aanleg [IEFbe 3330]. Inzake een geschil omtrent eerlijke marktpraktijken, beval de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg West-Vlaanderen, afdeling Kortrijk op eenzijdig verzoekschrift de aanstelling van een sekwester tot het vrijwaren/veiligstellen van bewijsmateriaal. De sekwester verkreeg hierbij de machtiging om toegang te nemen tot de maatschappelijke zetel en het productieatelier van de geviseerde vennootschap enerzijds en de privéwoningen van de bestuurder en een medewerker van deze vennootschap anderzijds. De sekwester mocht er zonder enige beperking de nodige zoekopdrachten uitvoeren en niet enkel een lijst van 8 gezochte stukken in beslag nemen, maar ook elk stuk dat hij relevant achtte in het kader van zijn opdracht. De voorzitter bepaalde hierbij een vertrouwelijkheidskring van personen die kennis mochten nemen van de stukken, waartoe eisende partij niet behoorde. Eisende partij beriep zich enkel op een vermoeden van schending van oneerlijke marktpraktijken (en dus niet op een vermoeden van schending van het recht op bescherming van bedrijfsgeheimen of van een intellectueel eigendomsrecht). Op derdenverzet (IEFbe 3330) oordeelde de voorzitter dat het Belgisch recht vooralsnog geen wetsbepaling of rechtsbeginsel kent dat in een burgerlijk bewijsbeslag voorziet waarbij gedwongen toegang wordt genomen tot privéruimten van een betrokken partij teneinde bepaalde documenten/gegevens in beslag te nemen.

Hof van beroep Gent 9 april 2018, IEFbe 3500; rolnr. 2017/RK/16 (Exterus tegen Berma-Decor) Exterus maakt en verhandelt verlichtingsapparaten, waarbij haar zaakvoerder in 2013 een led-spot ontwierp genaamd de Power-Disc. Berma-Decor biedt een vergelijkbare ledspot aan binnen dezelfde markt. Exterus doet een beroep op haar auteursrecht en daagt Berma-Decor voor de rechter. Het hof oordeelt dat de Power-Disc van Exterus geen persoonlijke stempel van de maker draagt, waarbij een aantal van de gemaakte keuzes technische of functionele noodwendigheden zijn volgens het hof. Wat betreft de vorm wordt tevens niet aangetoond dat zij de uitdrukking vormt van een creatieve geest.

Hof van beroep Antwerpen 14 mei 2018, IEFbe 3499; 2015/AR/144 (Prefamac, Gatic en Zaakvoerster tegen Autodesk en Microsoft) In deze zaak betreft het de auteursrechtelijke bescherming van illegale kopieën van computerprogramma's. De illegale software werd aangetroffen op de maatschappelijke zetel van Prefamac, waarbij de rechtbank in eerste aanleg heeft geoordeeld dat Zaakvoerster als bestuurder ook burgerlijk aansprakelijk is voor de geleden schade. In hoger beroep concludeert het hof dat dat naast Zaakvoerster ook Gatic gehouden is om de schadevergoeding te betalen ten aanzien van Autodesk en Microsoft, gezien deze zes jaar als bestuurder was aangewezen. Hierdoor worden de appellanten onder andere veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding aan Autodesk en Microsoft.

4.4.3.

(...)

De eerste rechter oordeelde terecht dat krachtens deze wettelijke bepalingen het verboden is, niet slechts het gebruik van de computerprogramma's zonder toestemming van de auteur daarvan, maar ook het louter bezit van dergelijke programma's voor commerciële doeleinden zonder die toestemming, dit althans wanneer de betrokkene weet of redelijkerwijze kan vermoeden dat het om een onrechtmatige kopie gaat.

De schending van het auteursrecht is op zichzelf foutief zodat de vraag of er al dan niet goede trouw is geweest, geen enkele rol speelt. Of de software al dan niet veel gebruikt werd, doet evenmin toe.

De illegale software werd aangetroffen op de maatschappelijke zetel van de eerste appellant te in het kader van haar commerciële exploitatie.

De Inbreuk in hoofde van de eerste appellante staat vast.

Als bestuurder had de derde appellante moeten en kunnen weten dat er in haar bedrijf een Illegale kopie van software voorhanden was

De eerste rechter oordeelde terecht dat de derde appellante als bestuurder van de eerste appellante burgerlijk aansprakelijk is

De geïntimeerden stellen incidenteel beroep in waar de eerste rechter hun vordering ten

aanzien van de tweede appellante ongegrond heeft verklaard. De eerste rechter oordeelde dat de vordering van de geïntimeerden ten aanzien van de tweede appellante ongegrond was.

De geïntimeerden laten gelden dat de tweede appellante ook als bestuurder werd aan gesproken.

De benoeming van de tweede appellante tot bestuurder à de eerste appellante voor een termijn van zes jaar geschiedde op de algemene vergadering van 7 juni 2004 (B.S. 23 Juni) 2004- stuk 35 van de bundel van de geïntimeerden). In 2010 werd het mandaat van de tweede appellante met zes jaar verlengd (stuk 36 van de bundel van de geïntimeerden).

Ook de tweede appellante had als bestuurder moeten en kunnen weten dat er een illegale kopie van software voorhanden was.

De tweede appellante is dan ook gehouden ten aanzien van de geïntimeerden.

Het incidenteel beroep van de geïntimeerden is op dit vlak gegrond.

HvJ EU 14 juli 2022, IEF 20850, RB 3676, IEFbe 3524; ECLI:EU:C:2022:561 (Europese Commissie tegen Denemarken) De naam ‘Feta’ stond sinds 2002 geregistreerd als een beschermde oorsprongsbenaming (BOB). De naam mag Feta mag sindsdien alleen gebruikt worden voor kaas die uit dat geografische gebied uit Griekenland komt en voldoet aan de van toepassing zijnde productspecificatie. De Commissie geeft met haar eerste klacht aan dat Denemarken de verplichtingen die het heeft uit hoofde van Verordening (EU) No 1151/2012 zou hebben geschonden. Denemarken heeft namelijk het gebruik van de aanduiding ‘Feta’ op in Denemarken geproduceerde kaas bestemd voor uitvoer naar derde landen niet voorkomen dan wel gestopt. Denemarken stelt echter dat de Verordening alleen van toepassing is op producten die worden verkocht in de EU. Het Hof van Justitie oordeelt allereerst dat volgens de bewoording van de Verordening, dit niet het geval is. Ook producten die worden verkocht aan landen buiten de EU vallen onder het verbod. 

Hof van beroep Gent 25 juni 2018, IEFbe 3496; rolnr. 2016/AR/470 (Agence De Ville tegen Immovast) De verkoopmakelaar Agence De Ville daagt Immovast voor de rechter vanwege het hergebruik van de foto's op haar website door Immovast. In eerste aanleg oordeelt de rechter dat het verboden is voor Immovast om beschrijvingen en foto's van de website van Agence De Ville te gebruiken en daarnaast wordt Immovast ook verboden om de databanken van Agence De Ville op te vragen en te hergebruiken, zonder voorafgaande toestemming. Het hof bevestigt het bestreden vonnis, waarbij alle grieven worden verworpen. Een strafklacht jegens de zaakvoerders van Immovast wordt wegens gebrek aan bewijs verworpen.

De Raad van de Europese Unie heeft definitieve goedkeuring verleend voor de digitale­markten­verordening (wet digitale markten, DMA), een wetsbesluit met nieuwe regels voor een eerlijke en concurrerende digitale sector.

De DMA waarborgt een gelijk digitaal speelveld met duidelijke rechten en regels voor grote online­platforms ("poortwachters"), en zorgt ervoor dat deze geen misbruik maken van hun positie. De regulering van de digitale markt op EU-niveau creëert een eerlijke en concurrerende digitale omgeving, waardoor zowel bedrijven als consumenten digitale kansen kunnen benutten.
Lees verder >>

Hof van beroep Antwerpen 8 januari 2018, IEFbe 3495; 2016/AR/253 (Casa tegen Innobiz) Innobiz brengt een tweetal geurverstuivers op de markt, de Pluglia en de Kemila V1, waar Casa volgens Innobiz inbreuk op maakt. De rechter in eerste aanleg concludeerde in het voordeel van Innobiz, waartegen Casa als appellante in hoger beroep komt. Ook het hof oordeelt dat Casa auteursrechtelijke inbreuk pleegt doordat Casa namaak geurverstuivers in de handel heeft gebracht. Cada maakt hierdoor volgens het hof ook inbreuk op de eerlijke marktpraktijken door slaafse kopieën van de geurverstuivers op de markt te brengen.