Merkenrecht - Droit des marques  

Gerecht van de Europese Unie 20 november 2024, IEF 22482, IEFbe 3852; ECLI:EU:T:2024:846 (Pernod Ricard tegen EUIPO en West End Drinks Ltd). In 2018 diende West End Drinks Ltd een aanvraag in bij het EUIPO voor de registratie van het beeldmerk The King of Soho, voor gin en vodka. Pernod Ricard maakte bezwaar tegen deze registratie en beriep zich op het oudere EU-woordmerk SOHO, dat is geregistreerd voor alcoholische dranken. Pernod Ricard voerde aan dat er verwarringsgevaar zou ontstaan bij het relevante publiek vanwege de overeenkomsten tussen de merken. De Oppositieafdeling van het EUIPO gaf Pernod Ricard aanvankelijk gelijk en weigerde de registratie van het nieuwe merk. West End Drinks ging hiertegen in beroep bij de Kamer van Beroep, die de beslissing van de Oppositieafdeling vernietigde. De Kamer van Beroep oordeelde dat er geen verwarringsgevaar bestond tussen de merken en dat het publiek beide merken duidelijk van elkaar zou kunnen onderscheiden. Vervolgens paste de Kamer van Beroep haar beslissing aan door een aantal passages te corrigeren of te schrappen, waaronder overwegingen over het relevante publiek, het relevante territorium en de mate van overeenstemming tussen de merken.

Gerecht van de Europese Unie 11 december 2024, IEF 22481, IEFbe 3851; ECLI:EU:T:2024:890 (Glashütter Uhrenbetrieb GmbH tegen EUIPO). Glashütter Uhrenbetrieb GmbH vroeg registratie aan bij het EUIPO voor het beeldmerk "Glashütte Original". Het merk betreft onder meer virtuele producten, zoals downloadbare horloges en accessoires. Het EUIPO weigerde de registratie, met als argument dat het merk geen onderscheidend vermogen heeft. Het EUIPO vond dat veel Duitsers bij dit merk zouden denken aan de uitstekende reputatie van de stad Glashütte voor horloges. Zelfs bij virtuele producten zou dit merk worden geassocieerd met horloges en accessoires. Glashütter ging in beroep bij het Gerecht en voerde één middel aan, bestaande uit vier onderdelen.

Gerecht van de Europese Unie 6 november 2024, IEF 22471, IEFbe 3849; ECLI:EU:T:2024:778 (House of Prince A/S tegen EUIPO). In augustus 2020 heeft de heer Bialy bij het EUIPO een aanvraag tot inschrijving van een beeldmerk ingediend. Dit is het Aroma King merk dat hierboven is afgebeeld. Dit merk betrof vooral producten in klasse 34, zoals tabak en gerelateerde producten, en diensten in klasse 35 die met deze producten te maken hebben. Op 21 december 2020 werd bezwaar gemaakt door House of Prince tegen de registratie. De bezwaren waren gebaseerd op oudere Deense merken met de naam "KING'S" of variaties daarvan, die ook geregistreerd zijn voor tabaksproducten in klasse 34. De reden voor het bezwaar was dat het nieuwe merk teveel zou lijken op deze oudere merken en verwarring bij het publiek zou kunnen veroorzaken. De Oppositieafdeling gaf het bezwaar gelijk, waartegen de heer Bialy in beroep is gegaan. De Kamer van Beroep heeft de eerdere beslissing vernietigd en besloten dat er geen verwarringsgevaar was tussen de merken. House of Prince verzoekt in deze procedure vernietiging van het besluit van de Kamer van Beroep. House of Prince klaagt dat de Kamer van Beroep fouten had gemaakt bij de beoordeling van de overeenkomsten tussen het merk "AROMA KING" en het oudere merk "KING'S".

Gerecht van de Europese Unie 11 December 2024, IEF 22457, IEFbe 3845; (Meica Ammerländische Fleischwarenfabrik Fritz Meinen GmbH & Co. KG tegen András Lénárd). Het Gerecht van de Europese Unie heeft geoordeeld dat er geen verwarringsgevaar bestaat tussen het aangevraagde EU-woordmerk Chipsy Kings en het oudere merk Curry King. Meica, de eigenaar van Curry King, had bezwaar gemaakt tegen de registratie van Chipsy Kings, dat is aangevraagd voor snacks en aanverwante detailhandelsdiensten. Zowel de Oppositieafdeling als de Kamer van Beroep van het EUIPO wees dit bezwaar echter af. In deze zaak heeft het Gerecht deze beslissingen bevestigd. Het Gerecht oordeelt dat hoewel beide merken het element “King” delen, ze visueel, auditief en conceptueel voldoende verschillen. Curry King verwijst duidelijk naar curryproducten, terwijl Chipsy Kings door het element “Chipsy” eerder geassocieerd wordt met chips en snacks. “King” heeft volgens het Gerecht slechts een zwak onderscheidend vermogen en speelt daardoor geen dominante rol in de vergelijking. Conceptueel worden de merken als verschillend beoordeeld: Curry King roept de associatie op met een “koning van curry”, terwijl Chipsy Kings een speelse verwijzing is naar chips en een koninklijke status. Voor Engelstaligen kan Chipsy Kings zelfs als een woordspeling worden ervaren, wat ontbreekt bij Curry King. Het Gerecht benadrukte dat generieke termen zoals “King” slechts een beperkte rol spelen in de beoordeling van verwarringsgevaar. Ondanks enkele overeenkomsten, zijn de verschillen tussen de merken groot genoeg om te voorkomen dat verwarringsgevaar ontstaat tussen de merken. De vordering van Meica wordt afgewezen.

EUIPO Kamer van Beroep 6 december 2024, IEF 22455, IEFbe 3844; R 12/2024-4 (Tetra Laval tegen Lami Packaging). Tetra Laval Holdings & Finances (hierna: Tetra Laval) heeft in 2000 een aanvraag gedaan voor het vormmerk dat hierboven op de afbeelding te zien is. Zij wil deze inschrijven voor klasse 16, oftewel voor verpakkingsmateriaal gemaakt van papier. In 2004 is het merk geregistreerd. In 2022 heeft Lami Packaging een verzoek tot nietigverklaring van het merk ingediend. Ter grondslag legt zij hieraan dat het merk onvoldoende onderscheidend is. De nietigheidsafdeling heeft mede door het aangeleverde bewijs het vormmerk volledig nietig verklaard. Hiertoe stelde zij dat alle essentiële kenmerken noodzakelijk zijn voor het verkrijgen van het technische resultaat van de verpakking. Tegen dit besluit gaat Tetra Laval in beroep. Zij stelt, kort gezegd, dat de nietigheidsafdeling een fout maakt door te veronderstellen dat het Hof van Justitie zijn standpunt had gewijzigd over het toepassen van artikel 7(1)(e)(ii) EUTMR op verpakkingsvormen. Volgens eerdere beslissingen van de kamer van beroep is een verpakking met een technische functie, zoals het hermetisch afsluiten en het vervoeren van een product, niet afhankelijk van de specifieke vorm. Deze elementen zijn dan ook niet technisch van aard.

Artikel geschreven door Caroline Theunis, Artes Law.

Op 25 oktober 2023 oordeelde de ondernemingsrechtbank van Gent dat de Libelle-reeks ‘Zij aan zij’ niet verboden kon worden door VZW CYCLING VLAANDEREN.

VZW CYCLING VLAANDEREN voert sinds 2020 onder de titel ‘zij aan zij’ campagne om jonge meisjes warm te maken voor de wielersport. Ze registreerde daarbij een merk in de Benelux voor het teken ‘Zij-aan-zij’ voor (i) diverse reclame- en promotieactiviteiten, waaronder merchandising (via drukwerken en briefpapier), ook specifiek rond wielrennen, en (ii) de organisatie van diverse fiets- en sportevenementen. Libelle gebruikte in 2022 en 2023 het thema ‘Zij aan zij’ voor een reeks van zeven tijdschriftartikelen over vrouwen die een gemeenschappelijke ervaring beleefden.

Gerecht EU 13 november 2024, IEF 22393; ECLI:EU:T:2024:821 (Administration of the State Border Guard Service of Ukraine tegen EUIPO) Verzoekster heeft een aanvraag gedaan voor het Uniebeeldmerk ‘Russian Warship, Go F**k Yourself’ bij het EUIPO. Het EUIPO heeft dit verzoek afgewezen doordat het elk onderscheidend vermogen zou missen. Verzoekster heeft deze beslissing bestreden bij het Gerecht. Ze stelt dat het EUIPO onjuist heeft gesteld dat het merk elk onderscheidend vermogen mist, doordat de kamer van beroep het als politieke slogan had aangemerkt. Daarnaast heeft het EUIPO volgens haar artikel 71 lid 1 van verordening 2017/1001, het gelijkheidsbeginsel en het beginsel van behoorlijk bestuur geschonden.

Gerecht EU 4 september 2024, IEF 22265, IEFbe 3797; ECLI:EU:T:2024:585 (EUIPO tegen verzoekster). Op 3 januari 2022 heeft Erzeugergemeinschaft Winzersekt bij het EUIPO een aanvraag ingediend tot nietigverklaring van het Uniewoordmerk Hinterland, dat was ingeschreven in 2019. Het Merk is ingeschreven voor klasse 33, oftewel voor drank anders dan bier. Het verzoek tot nietigverklaring is ingewilligd. De kamer van beroep heeft de vordering tot nietigverklaring afgewezen. Zij is van mening dat de term ‘Hinterland’ geen specifieke betekenis had met betrekking tot de waren waarop dit merk betrekking heeft en daarmee geen onderscheidend vermogen. In de tweede plaats vormt de term geen geografische aanduiding en wordt er ook geen kenmerk dat inherent is aan het product beschreven. Tot slot zou ‘Hinterland’ het publiek niet misleiden aangezien dit woord geen concrete betekenis heeft. Verzoekster verzoekt bij het Gerecht om het bestreden besluit nietig te verklaren en de beslissing van de nietigheidsafdeling te bevestigen. Het EUIPO verzoekt dat de vorderingen worden afgewezen.

KvB 2 september 2024, IEF 22254, IEFbe 3789; R 307/2024-1 (Drifa ehf. tegen GILMAR S.P.A.). Deze zaak draait om het ICE merk van GILMAR S.P.A. (hierna: Gilmar), dat als Uniemerk staat ingeschreven met betrekking tot de verkoop van tassen en kleding. In 2022 heeft Drifa ehf. (hierna: Drifa) het EUIPO verzocht om de registratie door te halen wegens niet-gebruik (non-usus), maar dit verzoek is afgewezen. Gilmar had namelijk 2000 pagina´s aan bewijs geleverd waaruit bleek dat zij haar merk in de afgelopen jaren voldoende had gebruikt. Drifa gaat in hoger beroep tegen deze beslissing. Zij voert aan dat het ICE merk niet is gebruikt, omdat Gilmar het merk alleen in combinatie met andere merken heeft gebruikt en ¨ice¨ in die gevallen niet los te onderscheiden was als merkaanduiding. Dat laatste zou daarnaast voortvloeien uit het feit dat het merk überhaupt maar weinig onderscheidend vermogen heeft. Bovendien stelt Drifa dat het gebruik door Gilmar in de gehele relevante periode maar zeer beperkt geweest.

OGH 27 augustus 2024, IEF 22246; IEFbe 3785; 4Ob97/24d (Eiser tegen gedaagden). De uitgever (hierna: eiser) van de kinderboekenserie Der Räuber Hotzenplotz heeft een politieke partij in rechte aangesproken voor merk- en auteursrechtinbreuk. Gedaagden hebben haar boekomslag verwerkt in een politieke campagne, waarmee kritiek werd geuit op het beleid van een Oostenrijkse burgemeester. Volgens eiser is de reproductie in strijd met haar merk- en auteursrecht. Gedurende de behandeling in hoger beroep stellen gedaagden een beroep in bij de hoogste Oostenrijkse rechter (hierna: het OGH) met het argument dat hun afbeelding een op zichzelf staand werk is, dan wel een parodie. Het OGH verklaart het beroep niet-ontvankelijk, maar geeft desondanks een interessante analyse.