Merkenrecht - Droit des marques  

Op 24 maart 2023 heeft de Europese Commissie een voorstel voor een nieuwe richtlijn gedaan. Dit voorstel bevat criteria die greenwashing en misleidende milieuclaims tegen dient te gaan. Met het voorstel krijgen consumenten meer duidelijkheid wanneer iets als ‘groen’ wordt verkocht, of het ook echt groen is, en krijgen zij betere informatie om milieuvriendelijke producten en diensten te kiezen. Ook bedrijven zullen hiervan profiteren, aangezien bedrijven die zich daadwerkelijk inspannen om de milieuduurzaamheid van hun producten te verbeteren, gemakkelijker door de consument zullen worden herkend en beloond, hetgeen hun verkoop zal stimuleren - in plaats van te worden geconfronteerd met oneerlijke concurrentie. Op die manier zal het voorstel bijdragen tot gelijke concurrentievoorwaarden wanneer het gaat om informatie over de milieuprestaties van producten.

Conclusie A-G HvJ EU 8 december 2022; IEF 21238; IEFbe 3619; C‑686/21 (Legea) De Corte suprema di cassazione (hoogste rechter in burgerlijke en strafzaken in Italië, hierna: de Corte suprema) wenst in de zaak Legea van het Hof van Justitie van de Europese Unie te vernemen of het Unierecht voorziet in een stelsel voor de totstandkoming van gezamenlijke toestemming voor zowel de verlening van een licentie voor het gebruik van het merk aan een derde als de intrekking van die licentie. De Corte suprema dient zich namelijk uit te spreken in een zaak waarin meerdere personen medehouder zijn van een merk, de gezamenlijke merkhouders besloten hebben een licentie voor het gebruik ervan te verlenen aan een vennootschap en een van de merkhouders op een later moment toch te kennen heeft gegeven de licentie niet te willen laten voortduren. Het merk in casu betreft het merk ‘Legea’ voor sportartikelen.

Benelux-Bureau voor de Intellectuele Eigendom 9 februari 2023, IEF 21222, IEFBe 3618; N. 2017524 (Pepsi tegen Paupsy) Op 5 november 2021 heeft opposant, Pepsi, oppositie ingesteld tegen de inschrijving van het Benelux-woordmerk Paupsy voor diensten in de klassen 18 en 25. Opposant stelt dat beide tekens dezelfde lengte en structuur hebben. Beide hebben namelijk drie gemeenschappelijke letters die in ongeveer dezelfde volgorde staan. Fonetisch gezien (Frans) bestaat het teken daarnaast uit twee lettergrepen en is het ritme en intonatie hetzelfde. Opposant benadrukt dat de eerste lettergreep begint en eindigt met de dominante letter P en voorts dat het begin van de tweede lettergreep dezelfde uitspraak kent (Frans: SI/SY). Verweerder voert hiertegen in dat het ene teken uit vijf letters bestaat en het andere uit zes. Daarnaast verschilt de klank van de eerste lettergreep (Frans: Pèp…/Pòep…).

Gerecht EU 21 december 2022; IEF 21221, IEFbe 3617; T‑44/22, ECLI:EU:T:2022:843 (MARLBORO tegen International Masis Tabak)  Deze zaak betreft de welbekende ‘red rooftop’ die op de sigarettenpakjes van het merk Marlboro prijkt. Het bestreden teken is afkomstig van een Armeense tabaksfabrikant, International Masis Tabak. Het Gerecht EU (eerste kamer) bevestigt dat het bestreden teken, die bescherming zoekt voor tabak en sigaretten (klasse 34), oneerlijk voordeel geniet van de reputatie van het eerdere merk. Het Gerecht merkt in dat verband op dat het teken van Masis puur figuratief is, gegeven het feit dat het verbale element onleesbaar is. Het Gerecht oordeelt daarnaast dat de twee tekens een dominant element gemeen hebben, te weten, een gekleurde veelhoek in het bovenste deel van het teken. Ondanks hun verschil (in kleur), hebben zij een zelfde impressie, namelijk dat van een witte driehoek. Masis Tabak is het niet eens met deze conclusie, gezien zij in hun verzoek van inschrijving hebben toeglicht dat de lijnen in vorm van een driehoek juist lijken op de toppen van een berg.  Het Gerecht oordeelt echter dat dit de perceptie van Masis betreft en niet die van het relevante publiek.

Benelux-Bureau voor de Intellectuele Eigendom 6 februari 2023, IEF 21218, IEFBe 3616; 2017106 (Sky International AG, opposant tegen Sky Health The Hague V.o.f., verweerder) Er is oppositie ingesteld tegen de inschrijving van het Benelux-woordmerk "SKY HEALTH" voor diensten in klassen 41 en 44 op 22 maart 2021. De oppositie is gebaseerd op verwarringsgevaar door identiteit of overeenstemming tussen het ingeroepen merk en het betwiste teken. De beoordeling van de overeenstemming is gebaseerd op visuele, auditieve en begripsmatige overeenstemming en de totale indruk. Het dominante element van het betwiste teken is "SKY", "HEALTH" wordt niet als onderscheidend beschouwd. Het Bureau oordeelt dat het betwiste teken visueel overeenkomt met andere merken die bestaan uit het woord "SKY". Het Bureau oordeelt dat de diensten identiek of zeer vergelijkbaar zijn met de ingeroepen merken en dat er verwarring kan ontstaan door de overeenkomst. Het argument van verweerder dat "SKY" beperkt onderscheidend is, wordt verworpen, omdat het feitelijke gebruik van de merken op de markt relevant is.

IE-diner 26 januari 2023 - toespraak Ellen Gevers (Knijff)

Zal het volgende IE-diner gehouden worden in de metaverse? Hoewel die kans (nog) niet zo groot is, wordt de kans dat de metaverse een rol zal gaan spelen voor het merkenrecht steeds groter. In onderstaande toespraak, zoals deze is uitgesproken door Ellen Gever (Knijff) tijdens het IE-diner van 26 januari 2023, is zij nader in gegaan op de vraag op welke wijze het merkenrecht en de metaverse met elkaar van doen hebben. 

BOIP 12 januari 2023, IEF 21176, IEFbe 3607; N2014662 (HOLLE tegen Holie) Op 11 september 2018 heeft verweerder (Holie Foods) een Benelux aanvraag verricht van het woordmerk HOLIE voor waren in de klassen 29, 30 en 31. Deze aanvraag is onder nummer 1381372 in behandeling genomen en op 8 oktober 2018 gepubliceerd. Op 7 december 2018 stelt opposant (Holle baby food) oppositie in tegen deze inschrijving. Opposant beroept zich daarbij op art. 2.2ter lid 1 sub b BVIE: verwarringsgevaar. Oppositie neemt samengevat de volgende standpunten in. De oudere merken van opposant zijn geregistreerd voor een veelheid aan voedingsproducten met een focus op ontbijtproducten. De onderneming van verweerder biedt volgens opposant ontbijtproducten aan. Volgens opposant is het publiek voor de waren hetzelfde, zijn de merken (HOLLE en HOLIE) van verweerder en opposant in visueel en auditief opzicht identiek en hebben partijen dezelfde verkoopkanalen. Er bestaat volgens opposant dus een serieus gevaar op verwarring. Het Benelux-Bureau voor de Intellectuele Eigendom (hierna: het Bureau) gaat met de redenering van opposant mee en oordeelt dat er sprake is van het door opposant gestelde verwarringsgevaar:

Hof van beroep Brussel 25 oktober 2022, IEFbe 3604; 2020/AR/1466 (JSP GROUP INTERNATIONAL B.V. tegen TRAXXAS LP) Traxxas is een Amerikaanse producent en verkoper van hobbymatige radiogeleide of telegeleide voertuigen en beroept zich in het huidige geschil op haar intellectuele eigendomsrechten. Traxxas verzoekt het hof het hoger beroep van JSP ongegrond te verklaren, en verklaart incidenteel beroep in te stellen. Traxxas voert aan dat JSP door het verhandelen van originele producten met het opschrift ‘TRX’ een inbreuk maakt in de zin van artikel 9.2.a Verordening (EU) 2017/1001 en artikel 9.2.b UMV. Het Hof acht net als de eerste rechter het bestaan van verwarringsgevaar in hoofde van het relevante publiek bewezen, gelet op de grote visuele en auditieve overeenstemming tussen het TRX-teken en de TRX4-merken. JSP schaadt de herkomst- en kwaliteitsgarantiefunctie van de TRX-merken door zelf het teken ‘TRX’ aan te brengen. Er kan geen rekening worden gehouden met namaakproducten, verkocht door derden, onder het TRX-teken of enig ander inbreukmakend gebruik door derden. Het hof acht bewezen dat deze onjuiste informatie de gemiddelde consument ertoe kan brengen een besluit over een transactie te nemen dat hij anders niet had genomen, aangezien de gemiddelde consument een bepaald belang aan merkproducten hecht. Gelet op de vaststelling van de merkinbreuk, de modelinbreuk en de oneerlijke marktpraktijken dient de staking te worden bevolen van de inbreukmakende praktijken bij toepassing van de artikelen XVII.1 en XVII.14 WER. 

Hof van Cassatie van België 3 december 2021, IEFbe 3603; C.20.0433.F-C.20.0462.F (Newpharma tegen C.F.E.B. Sisley) Het bestreden arrest, waarin werd geoordeeld dat de weigering van verweerster om een overeenkomst te sluiten gerechtvaardigd was omdat eiseres hoe dan ook niet voldeed aan de kwaliteitscriteria voor een fysiek verkooppunt, hoefde niet in te gaan op de stelling van eiseres dat de eisen inzake de minimumduur van de erkenning van een fysiek verkooppunt en het aantal daarvan in strijd waren met het mededingingsrecht, hetgeen door zijn beslissing irrelevant werd gemaakt. Het bestreden arrest, waarin verder werd geoordeeld dat de verkoop van Sisley-producten door verweerster het prestigieuze imago van die producten niet schaadde, hoefde niet in te gaan op het betoog van eiseres dat er geen toestemming was voor het in de handel brengen van de producten wegens de contractuele clausule die de erkende dealer verbiedt om, om redenen van prestige van het merk, door te verkopen aan een niet-erkende derde, hetgeen in zijn beslissing irrelevant werd gemaakt. Het hoger beroep wordt afgewezen.

Rechtbank Den Haag, 14 december 2022, IEF 21152, IEFbe 3597; C/09/566071 / HA ZA l9-18 ECLI:NL:RBDHA:2022:13582 (Online Publisher tegen Netmedia en Sparta Solutions) Zie [IEF 18502]. Online Publisher en Netmedia verlenen diensten die het retailers mogelijk maken hun reclamefolders online onder het voetlicht te brengen. Na een samenwerking van een aantal jaren is tussen Online Publisher en Netmedia een conflict ontstaan. Volgens Online Publisher heeft Netmedia na het verbreken van de samenwerking inbreuk gemaakt op de merken van Online Publisher, op haar handelsnaam en op het auteursrecht op door haar ontwikkelde en geschreven software. De rechtbank oordeelt dat Netmedia inderdaad inbreuk heeft gemaakt op de merken van Online Publisher, te weten op het 'wepublish-merk' en het 'publish-merk'. Verder oordeelt dat Netmedia inbreuk maakt op de handelsnaam 'wepublish' van Online Publisher, die zij onder meer exploiteert in haar domeinnaam en op Twitter. Met betrekking tot de gestelde auteursrechtinbreuk op de software, oordeelt de rechtbank dat niet kan worden vastgesteld dat Online Publisher rechthebbende op de auteursrechten is. Netmedia moet €75.000 aan dwangsommen betalen.