Auteursrecht - Droit d'auteur  

BGH 1 juni 2017, IEF 16844; IEFbe 2195 (Metall auf Metall III) Uit het persbericht: Vgl. IEF 12135. Eisers zijn leden van de muziekgroep Kraftwerk. Zij hebben in 1977 een plaat uitgebracht waarop onder andere het muziekwerk “Metall auf Metall” staat. Gedaagden hebben een rythmereeks van ongeveer 2 seconden elektronisch gekopieerd en deze voortdurend herhaald voor het nummer “Nur mir”. Het BGH oordeelt in Metall auf Metall II dat eiser in zijn “Tonträgerherstellerrecht” is aangetast (§ 85 Abs. 1 UrhG) door het gebruik van de betreffende twee maten. Gedaagden kunnen zich niet met succes beroepen op het “Recht zur freien Benutzung”. Nu worden er ten derde malen vragen gesteld (NL vertaling hieronder):

Nach Ansicht des BGH stellt sich zunächst die Frage, ob ein Eingriff in das ausschließliche Recht des Tonträgerherstellers zur Vervielfältigung seines Tonträgers aus Art. 2 Buchst. c Richtlinie 2001/29/EG** vorliegt, wenn seinem Tonträger kleinste Tonfetzen entnommen und auf einen anderen Tonträger übertragen werden, und ob es sich bei einem Tonträger, der von einem anderen Tonträger übertragene kleinste Tonfetzen enthält, im Sinne von Art. 9 Abs. 1 Buchst. b Richtlinie 2006/115/EG*** um eine Kopie des anderen Tonträgers handelt.

Hof van Beroep te Brussel 23 mei 2017, IEFbe 2190; zaak 2013/AR/761 (Diplomatic Card S&B tegen Forax N.V.) Tankpas. Auteursrecht. Onrechtmatige mededinging. Deze uitspraak is de Belgische tegenhanger van een arrest van het Hof Den Haag [IEF 15663]. Diplomatic Card vordert een verbod voor Forax om inbreuk te maken op hun op intellectuele eigendomsrechten. Deze vordering wordt afgewezen. Het hof legt Diplomatic Card een verbod op om Forax te beschuldigen van inbreuk op intellectuele eigendomsrechten op straffe van een dwangsom van €10.000 per inbreuk.

Prejudiciële vragen gesteld aan HvJ EU 17 maart 2017, IEF 16818; IEFbe 2186; C-149/17 (Audioboek Dan Brown) Auteursrecht. Informatiemaatschappij. Verzoekster is houdster van de rechten die zijn verleend aan de producent van het fonogram betreffende de audioversie van het auteursrechtelijk beschermde werk “Het verloren symbool” van de auteur Dan Brown. Verweerder is de houder van de litigieuze internetaansluiting waarmee dit luisterboek op 08-05- 2010 voor downloaden is aangeboden aan een onbeperkt aantal gebruikers van internetsites voor filesharing. Verzoekster heeft verweerder 28-10-2010 vergeefs gesommeerd de inbreuk te staken, waarna zij van verweerder als houder van het IP-adres een schadevergoeding heeft geëist. Verweerder stelt dat zijn internetadres voldoende is beveiligd; hij betwist de inbreuk op het auteursrecht en geeft aan dat zijn in hetzelfde huis wonende ouders, die naast hem toegang tot de internetaansluiting hebben, de litigieuze data niet hebben gedownload. Op het bewuste tijdstip waren alle computers in huis uitgeschakeld. Deze lezing is door de ouders bevestigd. Verzoekster stelt een schadevergoedingsactie in bij de Rb München maar die wordt afgewezen op de grond dat er niet van kan worden uitgegaan dat verweerder de beweerde inbreuk heeft begaan en dat de ouders de feiten niet kunnen hebben gepleegd. Verzoekster gaat in beroep bij de verwijzende rechter.

Prej. vragen aan HvJ EU 23 februari 2017, IEF 16813; IT 2289; IEFbe 2183; C-161/17 (Land Nordrhein-Westfalen tegen Dirk Renckhoff) Auteursrecht. Via Minbuza: Verzoeker is beroepsfotograaf. Verweerder is de deelstaat Nordrhein-Westfalen als zijnde belast met onderwijsinspectie. Het gaat om een foto van verzoeker van de stad Cordoba die een scholiere van een school die onder verantwoordelijkheid van verweerder valt (als onderwijsinspectie) bij een in het Spaans gesteld werkstuk op de website van de school heeft geplaatst. Onder de foto staat een verwijzing naar de website waaraan verzoeker de foto voor gebruik (‘eenvoudig gebruiksrecht’) heeft afgestaan. Hij stelt dat de school zijn auteursrechtelijk reproductierecht en het recht op beschikbaarstelling voor het publiek heeft geschonden. Hij eist een verbod op het vertonen van de foto en een schadevergoeding. Verzoeker wordt in eerste twee instanties in het gelijk gesteld. De appelrechter oordeelt dat de foto valt onder auteursrechtelijke bescherming van de DUI auteurswet en dat verzoeker recht heeft op bescherming van naburige rechten. Door plaatsing op de website van de school had verzoeker niet meer de uitsluitende zeggenschap over beschikbaarstelling van zijn foto voor het publiek. Hij stelt vast dat de leerkracht Spaans aansprakelijk is omdat zij de in het kader van haar onderwijsactiviteiten op haar rustende toezicht- en controleverplichtingen niet is nagekomen.

Voorz. Rechtbank van KH (en afd.) Gent 17 april 2017, IEFbe 2159 (Miles tegen Makali) Geen auteursrecht op jogging. Geen aanhaking of parasitisme. Miles commercialiseert de Key Cy-kledinglijn, die - benadrukt door eiseres - niet gaat om een banaal joggingmodel, maar dat er is nagedacht over ieder detail. Verweerster besloot aan te sluiten bij de hernieuwde trend van fluwelen joggings onder de naam Cosy Cat. De vormgeving en eigenschappen van de Key Cy joggings zijn echter geen vormen die de originaliteit van het product veruitelijken, maar zijn een gevolg van marketingkeuzes en modetrends. Volgens eiseres is verweerster niet alleen een "copy cat", maar eigent zij zich ook de reclame en marketinginspanningen van Miles op slaafse wijze toe. Echter verweerster komt met een eigen verhaal, logo, gaat zelf op de foto met de modellen. Zelfs al zijn er meerdere gelijkenissen in de promotie, er wordt niet bewust gezocht om een verkeerde indruk te wekken bij consument omtrent de herkomst. De vordering(en) zijn ongegrond.

BGH 27 april 2017, I ZR 247/15 (AIDA Kussmund) Auteursrecht. Uit het persbericht: Eiser organiseert cruises met haar cruiseschepen genaamd AIDA Kussmund die gedecoreerd zijn met op de boeg een geverfde mond, langs de zijkant ogen die in een uitdijende golf overgaat. Gedaagde biedt uitstapjes aan bij het ter land gaan tijdens cruise-reizen in Egypte. Op die site staat een foto waarop het zij-aanzicht van de AIDA Kussmund is te zien. De panoramavrijheid, een auteursrechtelijke beperking, staat het toe om werken in de openbare ruimte te fotograferen. Kunstenaar die werken maken die in de openbare ruimte te zien zijn, moeten dus accepteren dat hun werken in deze openbare plaatsen zullen worden gefotografeerd of gefilmd.

NL Rechtbank EA Brussel 22 december 2016, IEFbe 2133 (fotograaf tegen kledingwinkels) Auteursrecht. Geen toepassing SOFAM-tarieven. Eiser is fotograaf, verweerster is uitbater van kledingwinkels; voor een nieuwe kledinglijn in samenwerking met een 'mediafiguur' is een fotosessie gehouden. Na communicatie zijn photoshop en RAW-bestanden bij hoge uitzondering gedeeld en bleek dat X teleurgesteld was met het resultaat van de fotoshoot; slechts één foto voldeed, maar daarop was de gelaatsuitdrukking 'onflatterend'. Eigen medewerkers hebben de sprekende gelaatsuitdrukking van een andere foto in deze foto verwerkt. Op zender VijfTv werden deze bewerkte versie van foto's medegedeeld; daartegen was een eenzijdig verzoekschrift tegen SBS voor afgegeven. Eisers beroepen zich of de "officiële tarieven" van SOFAM met een verhoging van 200% als forfaitaire vergoeding voor de morele schade; echter nergens wordt naar de SOFAM-tarieven verwezen, zodat ze geen deel uitmaken van de overeenkomst. De schadevergoeding wordt begroot op de auteursrechten die zouden zijn verschuldigd geweest voor één bijkomende "nieuwe" foto, daarin begrepen de kosten van retouchering (€317,40) vermeerderd met de geraamde kosten van de "complex" bewerking die werd uitgevoerd (150%), in totaal: €523,50. Bij gebrek aan bewijs van morele schade kan hiervoor geen vergoeding worden toegekend.

Hof van Cassatie 17 februari 2017, IEFbe 21110 (Cassegrain (Longchamp) tegen Calem) Auteursrecht. Eerder de Voorz. Rb KH Gent en Hof van Beroep Gent [IEFbe 1066]. Verwerping van het cassatieberoep. Oorspronkelijkheid moet slechts worden onderzocht indien er een werk van letterkunde of kunst voorhanden is. Eens toegekend of erkend, blijft een auteursrecht voortbestaan. Beginselen zoals verwatering en inburgering bestaan niet in het auteursrecht. Uit het arrest:

3. Hieruit volgt dat de rechter de vraag naar de oorspronkelijkheid slechts moet onderzoeken indien een werk van letterkunde of kunst voorhanden is, dat uitdrukking vindt in een welbepaalde, concrete vormgeving en derhalve voorwerp kan zijn van de bescherming onder voormeld artikel 1, § 1, eerste lid, Auteurswet 1994.

HvJ EU 1 maart 2017, IEF ; IEFbe ; C‑275/15; ECLI:EU:C:2017:144 (ITV tegen TVCatchup) Mediarecht. Telecom. Auteursrecht. Antwoord (voorlopig alleen Engelstalig):

Artikel 9 van [InfoSocrichtlijn], meer in het bijzonder het begrip „toegang tot de kabel van omroepdiensten”, moet aldus worden uitgelegd dat deze bepaling zich niet uitstrekt tot, en ingevolge deze bepaling niet is toegestaan, een nationaal voorschrift op grond waarvan het auteursrecht niet wordt geschonden in geval van rechtstreekse wederdoorgifte per kabel, daaronder begrepen in voorkomend geval via internet, in het gebied van de oorspronkelijke uitzending, van werken die worden uitgezonden op televisiezenders waarop openbaredienstverplichtingen rusten.

HvJ EU 14 februari 2017, IEF 16599; IEFbe 2092; Advies 3/15 ; ECLI:EU:C:2017:114 (Marrakesh verdrag) Het Verdrag van Marrakesh tot bevordering van de toegang tot gepubliceerde werken voor personen die blind zijn, visueel gehandicapt of anderszins een leeshandicap hebben. Artikel 3 VWEU. Exclusieve externe bevoegdheid van de Europese Unie.

De sluiting van het Verdrag van Marrakesh tot bevordering van de toegang tot gepubliceerde werken voor personen die blind zijn, visueel gehandicapt of anderszins een leeshandicap hebben, valt onder de exclusieve bevoegdheid van de Europese Unie.