Merkenrecht - Droit des marques  

Rechtbank Den Haag 10 mei 2017, IEF 16780; IEFbe 2166; ECLI:NL:RBDHA:2017:4772 (Meering tegen CCC) Benelux-merkenrecht. MTA en CCC drijven ondernemingen in touringcardiensten. In 1975 is MTA opgericht, zij is houdster van Benelux-woordmerk MEERING en houdt domeinnamen. Ze gebruikt op de achterzijde de aanduiding Almere-Tours met daaronder J.Meeting en heeft domeinnamen meering.amsterdam en meeringtouringcars.amsterdam geregistreerd. Het gebruik van deze aanduiding is niet in overeenstemming is met de eerlijke gebruiken in handel en nijverheid. Niet is gebleken dat er een noodzaak is de familienaam te vermelden, laat staan dat die noodzaak zo ver zou gaan de aanduiding in dezelfde lay-out en in eenzelfde groot formaat te moeten gebruiken. In 1996 is, na overname van touringcarsbedrijf van Amersfoort Bloeit, door CCC geen gebruik gemaakt van de aanduiding zodat er ex artikel 2.23 lid 2 BVIE geen ouder recht van plaatselijke betekenis is. CCC moet inbreuk op Benelux-merk MEERING ex 2.20 lid 1 sub a BVIE, de handelsnaaminbreuk met Meering Touringcars Amsterdam staken en beveelt overdracht van de .amsterdam-domeinnamen.

Vragen aan HvJ EU, 2017, IEF 16770; IEFbe 2158; C-129/17 (Mitsubishi Shoji Kaisha and Mitsubishi Caterpillar Forklift Europe) Merkenrecht. Kan een merkhouder zich verzetten tegen debranding door een derde partij wanneer de goederen nooit eerder in de EER verhandeld zijn geweest, met het oog op importeren of het verkopen van goederen in de EER. Maakt het uit of daarbij sprake is van rebranding door de derde partij? Maakt het enig verschil of de geïmporteerde goederen op basis van hun uiterlijk verschijning of het model door de relevante gemiddelde consument geïdentificeerd zullen worden als afkomstig van de merkhouder? De gestelde vragen:

1. (a) Do the articles 5 of Directive 2008/95/EC and 9 of Council Regulation (EC) No 207/2009 of 26 February 2009 on the Community trade mark (codified version) cover the right of the trade-mark proprietor to oppose the removal, by a third party, without the consent of the trade-mark proprietor, of all signs identical to the trade marks which had been applied to the goods (debranding), in the case where the goods concerned have never previously been traded within the European Economic Area, such as goods placed in a customs warehouse, and where the removal by the third party occurs with a view to importing or placing those goods on the market within the European Economic Area?

Rechtbank Amsterdam 3 mei 2017, IEF 16769; IEFbe 2157 (Verweij Fashion tegen Giordano Germany; Verweij Fashion tegen Giordano Enterprises) Merkenrecht. Giordano Germany is houdster van diverse woord/beeldmerken. Verweij en Giordano zijn in onderhandeling over een distributieovereenkomst voor de Benelux. In de onderhandeling wordt aangekondigd oppositie te gaan voeren tegen de merkaanvragen door Verweij. Er is geen normaal gebruik gemaakt van het merk ex 2.26 BVIE. Echter de correspondentie met een aantal (potentiële) distributeurs is geen normaal gebruik. Dat zij sedert jaren via het platform Aliexpresse een Nederlandtalige en Franstalige website exploiteert, daar in euro's wordt afgerekend en met iDeal - een op Nederland gerichte betalingswijze - kan worden afgerekend, is een door Aliexpress aangeboden optie. Die is onafhankelijk van de exploitant van de betreffende sub-site. Het duidt dus niet op de intentie om zich op de Beneluxmarkt te richten. In HA ZA 15-1010 worden de internationale merkinschrijvingen vervallen verklaart. In zaak HA ZA 16-1 wordt de doorhaling van het Beneluxwoordmerk bevolen.

Conclusie AG HvJ EU 3 mei 2017, IEF 16757; IEFbe 2152; ECLI:EU:C:2017:330; C-231/16 (MERCK) Merkenrecht. Procesrecht. Rechtsmacht. Over de rechtsmacht over een aantal Britse en internationale woordmerken MERCK. Begrippen 'dezelfde partijen' en 'dezelfde handelingen', gebruik van Merck op websites en online platformen. Conclusie AG: Bij aanhangig gemaakte zaken in twee lidstaten, een op basis van een nationaal merk en een tweede op basis van een Uniemerk stemmen slechts voor die ene lidstaat overeen. Het Uniemerkengerecht moet zich ambtshalve niet-ontvankelijk verklaren voor dat deel van het grondgebied - als zij het later aangesproken gerecht is.

Vzr. Rechtbank Gelderland 4 april 2017, IEF 16753; IEFbe 2151; ECLI:NL:RBGEL:2017:2433 (Connect tegen Connect Professionals) Connect is een uitzendbureau sinds 1992 en is houdster van woordmerk CONNECT. Connect Professionals is opgericht in 2008 en voert (interim)opdracht uit en bemiddelt personeelsdiensten. Het woordmerk en het teken stemmen in zodanige mate overeen dat het verwarringsgevaar in beginsel is gegeven. Dit geldt te meer omdat ook Connect met louter beschrijvende elementen achter het woord Connect, zoals Connect Uitzendbureau en Connect Technisch Uitzendbureau, naar buiten treedt. Connect Professional handelt in strijd met artikel 2.20 lid 1 sub b BVIE. Connect is eind 2016 pas op de hoogte geraakt dat onder de naam Connect Professionals in dezelfde branche wordt gewerkt. Dat kan nauwelijks anders betekenen dan dat tussen 2009 en eind 2016 geen verwarring is ontstaan bij het in aanmerking komende publiek. Er is niet voldoende onderbouwd aannemelijk gemaakt dat verwarring te duchten is als bedoeld in artikel 5 Hnw. Staking woordmerkinbreuk wordt bevolen en veroordeling in de proceskosten €15.196,92.

Rechtbank Den Haag 26 april 2017, IEF 16745; IEFbe 2146 (Tommy Hilfiger en Calvin Klein tegen Soob management) Bodemzaak na IEF 16253. Merkenrecht. Namaak. Door Soob management is op grote schaal merkinbreuk gemaakt. Van de inzenders: De rechtbank legt een pan-Europees inbreukverbod op t.a.v. de EU-merken en een Benelux-wijd verbod t.a.v. de Benelux merken. (3.1/3.3/3.6). Meest noemenswaardige wat mij betreft is de mega-schadevergoeding die Soob Management moet betalen aan (i) Tommy Hilfiger van EUR 1.471.626,75, ook nog eens te vermeerderen met een forfaitaire schadevergoeding van EUR 39,88 per door gedaagde verhandeld product dat inbreuk maakt en niet op de facturen waarover Tommy Hilfiger beschikt staat vermeld en (ii) aan Calvin Klein van EUR 44.083,60 te vermeerderen met een forfaitaire schadevergoeding van EUR 23,65 per door gedaagde verhandeld product dat inbreuk maakt en niet op de facturen waarover Calvin Klein beschikt staat vermeld (3.5 en 3.8) Verder gelast de rechtbank de vernietiging van alle namaakgoederen (3.11) en wordt Soob Management veroordeeld in de proceskosten (3.12).

Tribunal de commerce francophone de Bruxelles 5 avril 2017, IEFbe 2142 (Islamic Relief Worldwide contre Islamic Relief) En bref: Droit des marques. Le tribunal a conclu à une similitude trop faible entre les divers signes; Il n'y a pas lieu de croice que le public concerné établisse eun lien entre la marque de la demanderesse et celle du défendeur.

Hof Amsterdam 14 februari 2017, IEF 16732; IEFbe 2141; ECLI:NL:GHAMS:2017:448 (Essegé tegen Ruby Décor) Merkenrecht. Verval. Bewijs. Beroep na IEF 15184. Essegé, in België gevestigd, gebruikt thans het merk RUBY voor verwarmingsinstallaties, dat zij in 1994 ook had gedeponeerd. Ruby Décor, in Nederland gevestigd, gebruikt sinds 2000 het merk RUBY FIRES voor haarden en heeft het op 14 maart 2008 ook gedeponeerd. Essegé vordert onder meer staking van het merk RUBY, RUBY FIRES en/of RUBY DÉCOR. Ruby Décor voert verweer dat het merk in 2008 vervalrijp was (ex art. 2.27 leden 3 en 4 BVIE). Essegé wordt toegelaten tot getuigenbewijs ervan dat zij in de periode van vijf jaar vóór 14 maart 2008 binnen de Benelux het merk RUBY voor verwarmingsinstallaties normaal heeft gebruikt.

NL Rechtbank KH Brussel 20 februari 2017, IEFbe 2138 (Altunis tegen Brasseries) Merkenrecht – geen bekend merk in de EU - geen merkinbreuk – geen schending eerlijke marktpraktijken. Altunis is beeldmerkhoudster van CIPRIANI en vordert staking van tekens die lijken op CIPRIANI/CAPRIANI met de handelsnamen van diverse brasseries, de domeinnaam capriani.be en in merk(aanvraag) BRASSERIE IL CAPRIANI en in de namen van de gerechten op de menukaart. Het Uniewoordmerk is op naam van mevrouw Giovanna Cipriani ingeschreven, zonder dat Altunis merklicentiehouder is. Eerdere oppositie is afgewezen (BBIE). De vorderingen wegens merkinbreuk op grond van artikel 9.2.c en 9.2.b UMVo worden afgewezen. Er zijn geen stukken overlegd over het marktaandeel van de merken, de intensiteit en de duur van het gebruik van de merken. Ook de vordering gebaseerd op vermeende oneerlijke marktpraktijken werd afgewezen, net als alle overige gevorderde maatregelen. 

Vzr. Rechtbank Amsterdam 23 april 2015, IEF 16716; IEFbe 2136 (Luchthaven Schiphol tegen IBR Investment) Merkinbreuk. Bestuurdersaansprakelijkheid. Schiphol is houdster van Benelux woord(beeld)merken PRIVIUM (SCHIPHOL) waaronder ze een serviceprogramma aanbiedt voor wie regelmatig vliegt en onder oponthoud wil reizen en parkeerfaciliteit aanbiedt. IBR biedt via p7-schipholprivium.nl, samen met GroupDeal, een actie aan om tijdelijk buiten de luchthaven Schiphol te parkeren. Dit levert inbreuk ex 2.20 lid 1 sub b en c BVIE op. Enig bestuurder en feitelijk leidinggevende van IBR kan persoonlijk een ernstig verwijt worden gemaakt. Het verbod op merkinbreuk is ook jegens hem toewijsbaar. Staking bevolen met opgaveplicht.