Merkenrecht - Droit des marques  

Cour d’appel de Bruxelles 22 février 2019, IEFbe 2835 (Blackberry contre Strawberry.com) Marque verbale de l'Union versus marque verbale Benelux. Opposition rejeté. Blackberry contre strawberry.com. Par cet arrêt, la Cour d’appel de Bruxelles annule une décision de l’OBPI en matière d’opposition et, faisant droit à nouveau, juge qu’il existe un risque de confusion entre la marque antérieure « BLACKBERRY » et la demande de marque Benelux « strawberry.com » pour tous les produits et services que celle-ci désigne en classes 9 et 38.

Conclusie AG HvJ EU 6 maart 2019, IEF 18279; IEFbe 2833; C-705/17 (Roslags Punsch tegen Roslagsöl). Conclusie AG:

Article 4(1)(b) of Directive 2008/95/EC of the European Parliament and of the Council of 22 October 2008 to approximate the laws of the Member States relating to trade marks must be interpreted as meaning that the existence of a waiver, or disclaimer, such as that at issue in the case in the main proceedings, relating to one of the elements which comprise an earlier mark, has no bearing on the assessment of the likelihood of confusion between that earlier mark and a later sign for which registration as a trade mark is sought.

NL Ondernemingsrechtbank Brussel, 15 november 2018, IEFbe 2818; A/18/00618 (Roset tegen Fitesso). Merkenrecht. Roset is een onderneming die design meubelen op de markt brengt. Zij is in deze hoedanigheid houder van verschillende merkinschrijvingen. Roset heeft ook de zogenaamde TOGO zetel op de markt gebracht. Zij heeft voor deze zetel ook een vormmerk in laten schrijven. Fitesso is een onderneming die onder andere meubelen (waaronder de TOGO zetel) aankoopt, deze herstoffeert en vervolgens weer verkoopt. Roset vordert dat Fitesso de genoemde activiteit staakt. De rechtbank oordeelt dat wanneer sprake is van het aanbieden van producten in gewijzigde staat onder de merknaam dit voldoende is om een gegronde reden tot verzet tegen verdere verhandeling aan te nemen. Roset heeft dus het recht om zich te verzetten tegen de handelswijze van Fitesso. Ook is er geen sprake van toestemming zoals Fitesso claimt, nu er nooit uitdrukkelijk afstand is gedaan van bepaalde rechten. Een dergelijke afstand kan niet worden afgeleid of stilzwijgend worden aangenomen. De rechter oordeelt dus dat er sprake is van een merkinbreuk, en beveelt Fitesso deze inbreuk te staken op straffe van dwangsommen, en veroordeelt Fitesso in de proceskosten.

Hof van Beroep Antwerpen, 24 december 2018, IEF 18241, IEFbe 2819; 2018/AR/336 (Star Group tegen Cargo). Merkenrecht. Hoger beroep. Bij overeenkomst worden aan Star Group drie woordmerken overgedragen, te weten "Studio 54", "Disco 54" en "54". Deze merken gebruikt Star Group voor het organiseren van feesten in Antwerpen. Echter heeft Star Group moeten constateren dat Cargo ook gebruik maakt van deze merken bij het organiseren van haar feesten. Star Group vordert derhalve dat Cargo gebruik van het merk moet staken. Cargo stelt op haar beurt dat de merken te zeer gebruikelijk zijn voor het organiseren van disco feesten, en dat het merk dus nietig is. Het hof oordeelt echter dat er wel degelijk sprake is van onderscheidend vermogen, nu het relevante publiek bekend is met de betekenis, maar Studio 54 zeker niet tot synoniem voor (bepaalde) feesten is verworden. Er kan dus ook geen sprake zijn van verval van inschrijving van het merkrecht nu daarvoor vereist is dat er sprake is van verwatering, en dat deze verwatering door toedoen van de merkhouder tot stand is gekomen. Tot slot stelt Cargo nog dat dat de vordering van Star Group niet ontvankelijk zou moeten worden verklaard bij gebrek aan rechtmatig belang. Dit omdat Star group gebruik van het merk enkel zou willen verbieden omdat de feesten van Cargo voor homo’s en dragqeens worden georganiseerd. Dit is echter nergens uit gebleken, en dus kan het hof niet anders dan het hoger beroep ongegrond verklaren.

Rechtbank Den Haag 6 februari 2019, IEF 18217; IEFbe 2814 (Louboutin en CLS tegen Van Haren). Zie ook: IEF 17759; IEF 17487; IEF 17209; IEF 16890; IEF 15786; IEF 15746; IEF 14828; IEF 13716; IEF 12902; IEF 12573. Merkenrecht. Nu de merkenrichtlijn 2015 nog niet is omgezet in het BVIE bestaat er voor de rechtbank geen reden om te onderzoeken of zij dient terug te komen op haar tussenvonnis. Van belang acht de rechtbank hierbij dat het een zaak betreft die speelt tussen twee particuliere partijen. De rechtbank houdt dus vast aan haar eerdere conclusie, en oordeelt dat Van Haren inbreuk maakt op het merkenrecht van Louboutin. De rechtbank neemt de antwoorden die het HvJEU op de prejudiciële vragen heeft gegeven wel mee in haar vonnis, maar dit leidt niet tot een andere conclusie dan in het tussenarrest. Nu vaststaat dat er sprake is van een Beneluxmerk, is daarmee de inbreuk door Van Haren ook gegeven.

Vzr. Ondernemingsrechtbank Gent 23 januari 2019, IEFbe 2811 (X tegen Y). Handelsnaamrecht. Merkenrecht. Oneerlijke marktpraktijken. X is een ontstoppings- en ruimingsbedrijf. Eigenaar overleed, aandeelhouders namen de aandelen over van de erfgenamen van de oprichter van X. Verweerster is zus van overleden oprichter. Verweerster en haar man oordelen dat zij gerechtigd zijn op het uitvoeren van ontstoppingswerken onder de naam X. Merkinbreuk en handelsnaaminbreuk door verwarringsgevaar. Oneerlijke marktpraktijken door oogmerk voordeel halen uit gebruik van de merknaam. Onrechtmatige daad. Vorderingen gegrond.

EUIPO Cancellation Division 7 december 2018, IEF 18174; IEFbe 2804 (Anne Frank Fonds tegen Anne Frank Stichting) Merkenrecht. Zie ook Volkskrant. Verzoek tot intrekken woordmerk Anne Frank gedaan door Anne Frank Fonds. Anne Frank Stichting heeft verwezen naar de naam, maar heeft de naam niet als zelfstandige merknaam gebruikt, waardoor het in vijf jaar niet "normaal" is gebruikt. Verzoek tot intrekking toegewezen.

EUIPO Opposition Division 26 november 2018, IEF 18123; IEFbe 2796; (Barcelona de Serveis Municipals tegen allGreen) Merkenrecht. Oppositie ingesteld tegen waren en diensten van de klassen 9 en 39, internationale inschrijving nr. 1 293 504, betreffende het beeldmerk Parkbee. Het onderscheidend vermogen van apparkB is lager dan gemiddeld voor goederen en diensten gerelateerd aan parkeren of dat kan worden gebruikt door een mobiele applicatie, omdat het sterk verwijst naar concepten als "parkeren" en "een app". Voor ParkBee geldt wat betreft "Park" hetzelfde. "Bee" is nietszeggend en heeft daarmee wel onderscheidend vermogen. Visueel verschillen de eerste en laatste letters, en verschilt de weergave van de letters. Auditief zijn de merken vergelijkbaar in hoge mate. Conceptueel lijken de tekens weinig op elkaar, doordat op het teken van apparkB een smartphone is weergegeven. Hoewel de tekens fonetisch sterk vergelijkbaar zijn, zal deze auditieve gelijkenis worden gecompenseerd door de genoemde visuele en conceptuele verschillen, in het bijzonder rekening houdend met het feit dat consumenten een hogere mate van aandacht zullen besteden met betrekking tot sommige van de goederen en diensten. Bovendien ligt voor ten minste een deel van de waren en diensten de grootste samenloop in het zwakke element, 'park', dat voor deze goederen en diensten niet kan leiden tot een verwarringsgevaar wanneer beide tekens andere, meer onderscheidende elementen bevatten. Oppositie in zijn geheel afgewezen.

Prejudicieel gestelde vragen aan HvJ EU 26 september 2018, IEF 18117; IEFbe 2794; C-622/18 (AR) Via Minbuza. AR, de oprichter van de onderneming Part des anges die alcohol en gedistilleerde dranken verhandelt, is houder van het Franse woord- en beeldmerk “Saint Germain” dat op 05.12.2005 is aangevraagd. Nadat AR had vernomen dat Cooper International Spirits (samen met twee andere vennootschappen) een vlierbessenlikeur onder de benaming “St-Germain” verhandelde heeft hij op 08.06.2012 de drie vennootschappen gedagvaard wegens merkinbreuk. In een parallelle zaak heeft de rechter bij vonnis van 28.02.2013 de rechten van AR op het woord- en beeldmerk “Saint Germain” met ingang van 13.05.2011 vervallen verklaard voor alcoholhoudende dranken (uitgezonderd bieren). Dit werd bevestigd door een arrest van de rechter in tweede aanleg van 11.02.2014, dat onherroepelijk is geworden. AR heeft zijn vorderingen wegens merkinbreuk gehandhaafd voor de periode die niet viel onder de verjaring (08.06.2009 – 13.05.2011). Bij vonnis van 16.01.2015 heeft de rechterlijke instantie de vorderingen van AR afgewezen na te hebben geoordeeld dat geen enkele exploitatie van het betrokken merk had plaatsgevonden sinds de aanvraag ervan.

Hof van Beroep Brussel 25 september 2018, IEFbe 2793 (Alcimex tegen Bacardi) Merken. Zie eerder [IEFbe 494]. Alcimex stelt dat zij toestemming heeft de merken van Bacardi te gebruiken omdat er sprake is van uitputting. Alcimex voert ten onrechte aan dat Bacardi moet aantonen dat de goederen op de markt werden gebracht buiten de EER. Het verweer van Alcimex dat erin bestaat te stellen dat zij zich niet schuldig heeft gemaakt aan enige merkinbreuk aangezien een aantal litigieuze flessen reeds in de EER in het verkeer waren gebracht op het ogenblik waarop zij deze aangekocht, faalt. Niet enkel de handeling van "invoeren" kan een inbreukmakende daad opleveren. Ook kan Alcimex niet aantonen dat zij toestemming heeft van Bacardi om elk van de betrokken flessen in de EER te verhandelen.