Parasiterende concurrent maakt tevens inbreuk op merk

Hof van beroep Antwerpen 25 oktober 2018, IEFbe 3517; 2018/AR/322 (Vloeren van Calster tegen Impermo-Stultjens) Partijen zijn concurrenten op de markt van keramische tegels, waarbij Impermo-Stultjens het Benelux gecombineerd merk Tilestone bezit voor onder andere tegels. Impermo-Stultjens verwijt Vloeren van Calster ervan inbreuk te maken op dit merk en daarbij tevens de eerlijke marktpraktijken te schenden door te parasiteren op de 'look and feel' van haar website, aanbod en Facebookpagina's. Het hof acht het oordeel van de rechter in eerste aanleg, inhoudende de parasiterende aanhaking en verwarringstichting in de zin van VI.104 WER, gegrond. Ook het oordeel van de rechtbank omtrent het gebruik van misleidende reclame door Vloeren van Calster acht het hof gegrond. Alhoewel de rechter in eerste aanleg oordeelt dat er geen sprake van merkinbreuk kan zijn, vanwege de zuiver beschrijvende woorden tile en stone, acht het hof het beroep gegrond. Het hof oordeelt dat juist geen sprake is van louter beschrijvende woorden, waarbij de woorden Tilestone een dergelijk onderscheidend vermogen hebben.

4.
(...)
Appellante tracht hierdoor volledig in het kielzog van geïntimeerde te varen en te profiteren van de aantrekkingskracht en de reputatie van de populaire tegels van geïntimeerde. Zodoende tracht appellante om zonder financiële vergoeding profijt te halen uit de commerciële inspanningen die geïntimeerde sinds jaren geleverd heeft om het Imago en de kwaliteit die gepaard gaan met deze tegelnamen te creëren en te onderhouden.

Bovendien sticht appellante verwarring op de markt en bij de consument. Appellante en geïntimeerde zijn immers werkzaam in dezelfde sector en in hetzelfde geografisch gebied (Vlaanderen). Door het aanbieden van slaafse kopieën en de overname van de productnamen van geïntimeerde voor deze kopieën kunnen consumenten menen dat de producten van appellante in werkelijkheid afkomstig zijn van geïntimeerde, minstens dat zij afkomstig zijn van een met haar (economisch) verbonden vennootschap, dan wel dat er tussen geïntimeerde en appellante een (economisch/juridische) band bestaat, terwijl dit niet het geval is.

(...)
8.
(...)
in casu gebruikt appellante de woorden "Tile Stone" om reclame te maken voor haar eigen tegels (Google/Louis Vuitton).

Van louter beschrijvende woorden in het merk van geïntimeerde is geen sprake. De combinatie van de twee Engelstalige woorden in een geheel verleent dit merk wel degelijk onderscheidend vermogen. Terecht merkt geïntimeerde op dat Tilestone een Engelse benaming is die appellante gebruikt in een Nederlandstalige Googleadvertentie (Tile Stone Tegels). De woorden worden niet gebruikt als Engelstalige beschrijvende termen (ook at betekenen de woorden "Tile" en "Stone" inderdaad "tegel" en "steen"). De consument zal deze woorden niet opvatten als een beschrijving van tegels, maar wel als een rechtstreekse referentie naar het merk "Tilestone" van geïntimeerde.

Door het gebruik van de slogan Koop Tile Stone Tegels-Doe uw Voordeel met onze Deals", wekt appellante de verkeerde indruk dat zij tegels van het merk "Tilestone" verkoopt wat uiteraard niet het geval is.

Dergelijke reclame maakt het voor de gemiddelde internetgebruiker onmogelijk of moeilijk

om te weten of de waren of diensten waarop de advertentie betrekking heeft, zijnde Tilestone tegels, afkomstig zijn van de merkhouder of een economisch met hem verbonden onderneming, dan wel, integendeel, van een derde. Appellante zaait m.a.w. ontegensprekelijk verwarring bij het relevante publiek inzake de herkomst van de tegels.
(...)