Het merk 'Glashütte Original' heeft geen onderscheidend vermogen voor virtuele horloges

Gerecht van de Europese Unie 11 december 2024, IEF 22481, IEFbe 3851; ECLI:EU:T:2024:890 (Glashütter Uhrenbetrieb GmbH tegen EUIPO). Glashütter Uhrenbetrieb GmbH vroeg registratie aan bij het EUIPO voor het beeldmerk "Glashütte Original". Het merk betreft onder meer virtuele producten, zoals downloadbare horloges en accessoires. Het EUIPO weigerde de registratie, met als argument dat het merk geen onderscheidend vermogen heeft. Het EUIPO vond dat veel Duitsers bij dit merk zouden denken aan de uitstekende reputatie van de stad Glashütte voor horloges. Zelfs bij virtuele producten zou dit merk worden geassocieerd met horloges en accessoires. Glashütter ging in beroep bij het Gerecht en voerde één middel aan, bestaande uit vier onderdelen.

De verzoekende partij erkent dat de stad Glashütte bekend is vanwege de productie van horloges, maar stelt dat het hier niet gaat om een algemene bekendheid. Het Gerecht oordeelt echter dat de stad Glashütte bekend staat als een plaats in Duitsland, die beroemd is vanwege de productie van hoogwaardige horloges. Dit wordt beschouwd als een feit van algemene bekendheid. Het relevante publiek, dat bestaat uit zowel het grote publiek als professionals met een gemiddeld tot hoog aandachtsniveau, associeert de naam “Glashütte” direct met deze reputatie. Het Gerecht stelt vast dat de kamer van beroep terecht heeft geconcludeerd dat de naam "Glashütte" voor dit publiek verwijst naar vakmanschap en een traditie van hoogwaardige horloges.

Hoewel de naam “Glashütte” dus een sterke reputatie heeft in de fysieke horlogesector, stelt Glashütter dat deze bekendheid niet automatisch kan worden overgedragen op virtuele producten en diensten. Daarnaast voert de verzoekende partij aan dat virtuele producten door het publiek anders worden waargenomen dan fysieke producten. Het Gerecht oordeelt echter dat virtuele producten, zoals die in de aanvraag zijn opgenomen, vaak fysieke producten representeren of hun functies emuleren. Het relevante publiek zal deze virtuele producten daarom op vergelijkbare wijze waarnemen als fysieke producten zoals horloges en accessoires.

Glashütter stelt verder dat de grafische elementen van het merk, zoals het kalligrafische lettertype van “Glashütte”, het merk onderscheidend maken. In het bijzonder wijst zij op de specifieke creatie van de letters “g” en “h” als een uniek kenmerk. Het Gerecht bevestigt de beoordeling van de kamer van beroep dat de grafische kenmerken van het merk eenvoudig en decoratief zijn. Hoewel deze kenmerken een bepaald esthetisch karakter kunnen hebben, oordeelt het Gerecht dat ze alleen onderscheidend kunnen zijn als ze direct en duurzaam de aandacht van het publiek trekken, zodat het publiek de producten van de merkhouder kan onderscheiden van die van andere aanbieders.

Daarnaast doet Glashütter nog een beroep op een eerder geregistreerd merk, dat identiek is aan het aangevraagde merk en zonder bezwaar is geregistreerd voor producten zoals horloges. Zij stelt dat het weigeren van registratie voor virtuele producten schade zou toebrengen aan haar bestaande rechten. Het Gerecht benadrukt echter dat eerdere registraties geen bindende precedentwerking hebben. Elke merkaanvraag moet afzonderlijk worden beoordeeld op basis van de relevante wettelijke bepalingen. Het feit dat een identiek merk eerder is geregistreerd in een andere productklasse, biedt daarom geen garantie voor registratie in nieuwe klassen. De kamer van beroep heeft terecht geoordeeld dat deze eerdere registratie niet als doorslaggevend kan worden beschouwd. Om alle hierboven benoemde redenen concludeert het Gerecht tot afwijzing van het beroep en bevestigt het oordeel van de kamer van beroep dat het merk Glashütte Original voor de ingeschreven klassen onderscheidend vermogen mist. 

42 En l’espèce, il y a lieu de rappeler que le public à l’égard duquel la chambre de recours a apprécié le caractère distinctif de la marque demandée est limité au public allemand qui connaît la ville de Glashütte, et donc la notoriété de cette ville pour la fabrication des montres, et qui comprend la signification du terme courant « original ». En outre, les produits et les services virtuels en cause font référence à des produits réels d’horlogerie et à leurs accessoires et peuvent ainsi représenter les produits et les services réels correspondants ou émuler leurs fonctions. Partant, lorsque ce public sera mis en présence desdits produits et services virtuels, il percevra directement la marque demandée comme une extension logique de la réputation de la ville de Glashütte s’agissant de l’horlogerie traditionnelle et cette marque lui procurera les mêmes sentiments positifs s’agissant de la qualité et de l’authenticité des produits et des services virtuels que s’agissant de la qualité et de l’authenticité des produits et des services réels.

67. Selon la jurisprudence, les décisions concernant l’enregistrement d’un signe en tant que marque de l’Union européenne que les chambres de recours sont amenées à prendre, en vertu du règlement 2017/1001, relèvent d’une compétence liée, et non d’un pouvoir discrétionnaire. Dès lors, le caractère enregistrable d’un signe en tant que marque de l’Union européenne ne doit être apprécié que sur la base de ce règlement, tel qu’interprété par le juge de l’Union, et non sur la base d’une pratique antérieure des chambres de recours [arrêts du 15 septembre 2005, BioID/OHMI, C‑37/03 P, EU:C:2005:547, point 47, et du 9 novembre 2016, Smarter Travel Media/EUIPO (SMARTER TRAVEL), T‑290/15, non publié, EU:T:2016:651, point 71].