Groot begripsmatig verschil tussen SITA en SINA rijst

Rechtbank Den Haag 13 september 2017, IEF 17106; IEFbe 2342; ECLI:NL:RBDHA:2017:10421 (SITA tegen SINA) Merkenrecht. Eiser is houder van het Benelux en internationale woordmerk SITA voor rijst. Gedaagde importeert en verkoopt in Nederland rijst onder de naam SINA. Eiser vordert een merkinbreukverbod, opgave van informatie en een voorschot op schadevergoeding. De rechtbank oordeelt dat tussen SITA en SINA geen sprake is van gevaar voor directe- of indirecte verwarring. Het relevante publiek zijn mensen met een achtergrond in Islamitsiche culturen. Sina is een Islamitische mannelijke geleerde en welbekend in Islamitische kringen. Sita is de naam van een vrouw uit een bekend mythologisch verhaal. Dit levert een groot begripsmatig verschil op en weegt op tegen de fonetische en visuele overeenstemming. De vorderingen van eiser worden afgewezen. 

4.5. De rechtbank is van oordeel dat tussen de merken en het teken SINA onvoldoende overeenstemming bestaat om te komen tot het oordeel dat sprake is van verwarringsgevaar. De rechtbank overweegt daartoe als volgt.

4.6. Het relevante publiek voor de door partijen verkochte rijst zijn mensen met een achtergrond in Islamitische culturen in delen van Afrika en Azië, zoals Afghanistan, Iran en Pakistan. [eiser] heeft ter zitting erkend dat Sina de naam is van een bekende Islamitische geleerde/filosoof. Sita is daarentegen een meisjesnaam. Dat de naam Sina in Islamitische kringen welbekend is, heeft [gedaagde] onweersproken onderbouwd met een verwijzing naar de omstandigheid dat in Nederland meerdere Islamitische scholen naar deze geleerde zijn vernoemd. Dat leidt tot het oordeel dat het teken SINA associaties oproept bij het relevante publiek met deze geleerde waardoor – nu het teken SINA verder geen semantische inhoud heeft – sprake is van een begripsmatig verschil tussen de woordmerken SITA en het teken SINA. Als het woord Sita, zoals [eiser] heeft gesteld, de naam is van een bekende vrouw, namelijk de vrouw van Rama in een bekend mythologisch verhaal, dan is het verschil alleen maar groter omdat dan moet worden aangenomen dat de merken associaties oproepen met deze mythische figuur en daardoor juist niet met het teken SINA dat immers geassocieerd wordt met een mannelijke geleerde.

4.7. Daarmee is naar het oordeel van de rechtbank sprake van een groot begripsmatig verschil tussen de merken en het gebruikte teken dat opweegt tegen de door [eiser] gestelde – en overigens door [gedaagde] betwiste – fonetische en visuele overeenstemming. De rechtbank betrekt bij dit oordeel dat de mate van oplettendheid van het relevante publiek groot is, aangezien dit publiek kritisch is op de kwaliteit van de rijst die ze koopt.3 Dat leidt de rechtbank af uit het volgende.

4.8. Tussen partijen is niet in geschil dat de rijst in grote hoeveelheden ineens wordt gekocht en niet in kleine pakjes zoals in de supermarkt. Dat, zoals [gedaagde] heeft betoogd, rijst van slechte kwaliteit een schande is in hun cultuur, is evenmin weersproken. [eiser] heeft ter zitting aangegeven dat er nauwlettend naar de kwaliteit van de rijst wordt gekeken: wat is de geur en structuur van de rijst, is deze langkokend of niet. Hij verkoopt rijst van verschillende kwaliteiten en voor verschillende doelgroepen. [gedaagde] heeft in dit verband onweersproken betoogd dat de rijst pas wordt gekocht na voorlichting en advies van de verkoper of bekenden. Dat betoog vindt overigens ook steun in de eigen stelling van [eiser] dat hij klanten soms proefzakjes geeft van een andere soort. De enkele omstandigheid dat rijst niet heel kostbaar is, doet niet af aan de vaststelling dat het relevante publiek een grote mate van oplettendheid heeft.

4.9. Naar het oordeel van de rechtbank is dan ook geen sprake van gevaar voor directe- dan wel indirecte verwarring tussen de merken en het teken SINA en moeten de vorderingen van [eiser] worden afgewezen.