Auteursrechtelijke inbreuk door produceren namaakzetel

Hof van beroep Antwerpen 24 december 2018, IEFbe 3491; 2016/AR/2270 (Revilax tegen geïntimeerden) Revilax produceert en verkoopt 'relaxzetels'. Zij beschuldigt geïntimeerde 1 ervan dat hij inbreukmakende zetels zou produceren, geïntimeerde 2 zou deze zetels veredelen en geïntimeerde 3 zou tot slot sterk gelijkende zetels presenteren. Geïntimeerden 1 en 2 zijn oud-werknemers en geïntimeerde 3 is oprichter van Revilax. Het hof oordeelt dat ten aanzien van de Medilax-zetel inbreuk wordt gepleegd door geïntimeerden 1 en 2, vanwege het feit dat zij de inbreukmakende zetel produceren en veredelen. Ten aanzien van geïntimeerde 3 wordt niet bewezen dat hij iets te maken heeft met de productie van deze namaakzetel.

4.2.3.2. Uit de hierboven weergegeven beschrijving van de zetel Medilax en uit de door de appellante voorgelegde brochure van de zetel Asiento van de eerste geïntimeerde blijkt dat de oorspronkelijke kenmerken van de zetel van de appellante op quasi-identieke wijze terug te vinden zijn bij de door de eerste geïntimeerde geproduceerde zetel en de door de tweede geïntimeerde verdeelde zetel en dat de totaalindruk van belde zetels gelijkend is.

De namaakzetel van de eerste geïntimeerde heeft ook een dubbele rugleuning met hetzelfde identiek stikwerk, ook de armsteunen bestaan voor 3/4 uit mousse en de greep van de armsteun heeft dezelfde vorm als die van de appellante, de overgang van het mousse gedeelte naar de greep van de namaakzetel is op dezelfde wijze afgewerkt met fronsen en stiksels, de zijzakken voor de afstandsbediening van de namaakzetels bevinden zich op dezelfde plaats en een fijn ijzerwerk is zichtbaar onder het zitvlak als de zetel zich in schuin opwaartse stand bevindt.

In de gegeven omstandigheden staat de namaak door de eerste geïntimeerde vast. Het feit dat de zetel Asiento van de eerste geïntimeerde niet volledig identiek is en één enkel verschil (andere plaats van de stiksels op de zijkant van de armsteunen) met de zetel van de appellante vertoont, verhindert de namaak niet.

4.2.3.3. De tweede geïntimeerde betwist niet dat hij de verdeler is van de zetel in kwestie. Hij maakt zich dan ook schuldig aan een inbreuk op de auteursrechten van de appellante. Een stakingsvordering kan krachtens artikel XVII.14 WER ook uitgevaardigd worden tegen. Diegene die de namaakproducten verkoopt, zelfs indien deze geen kwade trouw kan verweten worden. Daarbij is niet van belang dat de tweede geïntimeerde ook zetels van de appellante verkocht of dat de appellante de tweede geïntimeerde aanprees bij haar cliënteel,